Το προορατικό χάρισμα
του Αγίου Πορφυρίου...
Ήμουνα κάποτε με κάποιον ασθενή στο εξωτερικό. Θα του κάνανε μια πολύ μεγάλη εγχείρηση. Είχα πάει για να τον συνοδεύσω, ήμουνα στο Κλήβελαντ, στο Οχάϊο. Την παραμονή είχα απελπιστεί από αυτά που λέγανε οι γιατροί. Προβλέπανε ένα βαρύ χειρουργείο σ’ ένα παιδάκι 13 ετών, επτά ώρες χειρουργείο. Θα βγάζαν όγκους, θα κάνανε μεταμοσχεύσεις, θα βγάζαν κόκκαλα, θα βάζανε κ.ά. Όπως ήμουνα στο δωμάτιο, έτσι πολύ στενοχωρημένος από την πρόγνωση που είχαν οι γιατροί, του λέω με προσευχή: «Γέροντα Πορφύριε, βοήθησον».
Τίποτα άλλο δεν είπα αλλά το είπα με πολύ πόνο. Κάνουνε την άλλη μέρα την εγχείρηση στα τρία τέταρτα ανακοινώνουν από τα μεγάφωνα ότι η εγχείρηση πάει πάρα πολύ καλά, στη μία ώρα η εγχείρηση ήταν καλά, μας είπαν ότι ήταν καλοήθης ο όγκος. Δεν ήταν καλοήθης ο όγκος, ξέραμε ότι ήταν κακοήθης ο όγκος, αλλά οι ευχές του τον έκαναν καλοήθη. Μετά από καμιά εικοσαριά μέρες, γυρίσαμε από την Αμερική και πάω να τον δω να του πω από κοντά τα νέα. Με το που μπήκα ξέρετε ποιά ήταν η πρώτη φράση που μου είπε; «Όταν με φώναξες σε άκουσα».
Σας το λέω και ακόμα ανατριχιάζω. Η Γερόντισσα της Ιεράς Μονής Μακρινού, η Μακρίνα, μπορείτε όσοι θέλετε και βρεθείτε εκεί να τη ρωτήσετε, έλεγε πως μέχρι και καθυστέρηση του χρόνου είχε. Φύγανε οι Μοναχές από τον π. Πορφύριο που τους καθυστέρησε και φτάσανε σε μηδενικό σχεδόν χρόνο στο Μοναστήρι. Δεν κοίταξαν τα ρολόγια τους και λέει, «γιατί είστε ξύπνιες;». «Μα δεν είναι αργά, ακόμα είναι…», δεν ξέρω πόση ώρα. Αν βρεθείτε στον Άγιο Ιωάννη τον Μακρινό βάλτε τη Γερόντισσα να σας τα διηγηθεί. Είναι εκπληκτική ιστορία...
[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=165995]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου